Technik Masażu Id

FORUM KLASOWE TECHNIKÓW MASAŻU

  • Nie jesteś zalogowany.
  • Polecamy: Komputery

#1 2008-03-05 17:03:11

Kolo

Administrator

6495946, 4342460
Zarejestrowany: 2008-02-26
Posty: 25
Punktów :   

Chód

Chód-seria rytmicznych, zmiennych ruchów kończyn i tułowia powodujących w rezultacie przesunięcie się do przodu środka ciężkości człowieka. Cykl chodu: czynności i ruchy wykonywane przez idącego pomiędzy kontaktem pięty z podłożem jednej z kończyn i powtórnym jaj zetknięciem się z podłożem. Fazy chodu: faza podporu około 60% czasu cyklu chodu, rozpoczyna się w momencie zetknięcia się pięty z podłożem, a kończy w chwili oderwania palucha, w pewnym momencie występuje faza podwójnego podporu. faza przenoszenia: około 40% czasu cyklu chodu. Rozpoczyna się w momencie oderwania od podłoża palucha, a kończy w chwili zetknięcia pięty tej samej kończyny z podłożem.Składa się z trzech podfaz:1.przyspieszenie od momentu gdy paluch kończyny dolnej zakrocznej odrywa się od podłoża i noga zakroczna goni tułów, a kończy w chwili gdy kończyna ta znajdzie się pod środkiem ciała2.przenoszenie właściwe-sytuacja , w której oś poprzeczna stawu skokowo – goleniowego znajduje się w płaszczyźnie czołowej głównej ciała 3.hamowanie po wyprzedzeniu tułowia przez kończynę dolną zakroczna następuje zwolnienie tempa ruchu kończyny ku przodowi i przygotowanie jej do kontaktu z podłożem. Wyznaczniki (determinanty)  chodu:1.Skręty miednicy w płaszczyźnie poziomej 2.Pochylenie miednicy w płaszczyźnie czołowej 3.Ruchy boczne miednicy 4. Zgięcie w stawie kolanowym w fazie podporowej 5.Skrócenie czynnościowe kończyny w fazie przenoszenia 6.Ruchy stopy i stawu skokowo-goleniowego w płaszczyźnie strzałkowej Udział mięśni podczas chodu: faza wykroku i st. biodrowy: zg. m. biodrowo-lędźwiowego, krawieckiego, prostego uda, napinającego powięź szeroką. Rotatory zewn. st. biodrowego: zasłonowy wewn., zewn, m. gruszkowate, bliźniacze, czworoboczne. Po przejściu pozycji 0 włączają się m. prostujące st. biodrowy m. dwugłowy uda, półbłoniasty, półscięgnisty, pośladkowy wielki (wyhamowuje ruch uda do przodu). Faza podporu-stabilizują m. kulszowo-goleniowe, włącza się m. pośladkowy średni, rotatory wewn. st. biodrowego, a na końcu przywodziciel wielki, krótki, dł., mały, m. smukły. St. kolanowy- faza wykroku- zg. m. dwugłowego uda, półbłoniasty, półścięgnisty, m. prosty uda aby nadać podudziu przyśpieszenie gdy kończyna dochodzi do pozycji 0 zaczyna się hamowanie rozpędzonego uda i znowu włączają się zg. st. kolanowego m. półbłoniasty, półścięgnisty, dwugłowy. Faza podporu- m. czworogłowy uda blokuje kolano, więzadła krzyżowe nie dopuszczają do przeprostu w sg. Kolanowym, a napięte m. zg.  st. kolanowego trzymają w ich trzymaniu. St. skokowy- faza wykroku- działają zg. Podeszwowe st. skokowego, zg. Długi, krótki palucha, m. trójgłowy łydki, piszczelowy tylny, strzałkowy dł. i krótki. Po odbiciu działają zg. grzb. stawu skokowego- prostownik palców dł., prostownik palucha dł, piszczelowy przedni, nie dopuszczają do haczenia palcami o podłoże. W momencie podporu zg. grzb. pracują ekscentrycznie aby nie dopuścic do gwałtownego opadania stopy. Gdy stopa leży na podłożu, podudzie wokół stopy idzie w łuku, od zg. Podeszwowego do grzbietowego. Działają stabilizatory st. skokowego. Piszczelowy przedni i tylny oraz strzałkowy dł. i krótki. Warianty chodu: fizjologicznie przesadny w chodzie normalnym w zależności od okoliczności. Chód kołyszący spostrzegany czasami u kobiet ukazuje zwiększony zakres unoszenia i obniżenia miednicy oraz jej stopień pochylenia ku dołowi, po stronie wykroku z równoczesnym obniżeniem barku po stronie podpory. Chód marynarski- środek ciężkości ma przesadne wychylenie w bok, np. u marynarzy, budowlańców, kolejarzy. Chód majestatyczny- noga wykroczna otrzymuje nadmierne przyśpieszenie i prostuje się nim pieta osiągnie podłoże. Przedłuża to czas trwania kroku, tułów cofa się, chód ten występuje u osób chodzących w pochodzie. Chód sztywny- ruchy między miednicą a barkami są sztucznie zmniejszone. Chód drobnym krokiem- wykrok jest nienormalnie zmniejszony dł. kroku mała, liczba kroków w jedn. czasu zwiększona np. u osób z małym wzrostem. Ocena chodu:1.sposó ustawienia nóg(czy są ustawione do osi chodu)2. dł. kroku 3.dł. Kroku lewego i prawego 4.Szer. Kroku5. Kat kroku(czy symetryczny)6.sposób obciążenia nóg 7.czy faza obciazenia jest skrocona 8czy sposob unikania obciazenia badz przenoszenia masy ciała9sposób wymachów rąk 10.sposob przenoszenia pnkt. Ciężkości ciała 11. rodz. utykania 12Udział komponenty bólowy 13. sposób odbicia piety 14.obciążenia ustawienia się stopy 15.sposób przekolebania się stopy 16. sposób współdziałania kolana wzgl. Biodra 17. ruchy boczne miednicy 18. pochylenie miednicy do dołu 19. opadanie przedniego brzegu objawia się asymetrią, przykurcz 20 współdziałanie barków i miednicy (całego ciała) 21 synchronizacja wymachów kończyn górnych z kroczeniem kończyn dolnych Patologia chodu: Dysfunkcje mięśni a) brak działania m. pośladkowego wielkiego przy jednoczesnej dysf. Na początku fazy podpory, nast. Nagłe pochylenie tułowia do przodu i szybki wyrzut nogi zdrowej lub wysunięcie miednicy do przodu b) nie działają oba m. pośladkowe-chód królewski z wysuwaniem miednicy do przodu M. pośladkowy średni- objaw Duchenna- pochylenie miednicy w str. chorą, przy obustronnej dysf. Chód kaczkowaty. M zg. st. biodrowego- podczas wykroku nast. Gwałtowny skręt miednicy M. czworogłowy uda-w momencie podporu nagłe cofnięcie kolana do tyłu, faza podporu z uniesieniem miednicy do góry; podczas fazy wykroku udo musi wykonać gwałtowniejszy ruch aby podudzie poszło do przodu. Chód dostawny, wyraxny przeprost w st. kolanowym, u osób dl. Chodzących bez tego m. wystepuje lekkie pochylenie tułowia do przodu. Brak działania zg. st. kolanowego- podczas wykroku pacjent musi unieść wyżej kolano (chód bociani), nadmierne zg. W biodrze i kolanie. Zg. Podeszwowe st. skokowego- wyst. Zaburzone odbicie, przeprost wst. Kolanowym, brak zg. Grzb. st. kolanowego. Stopa ciągnie się po podłożumusi podnieść wyzej kolano. Podczas fazy podporu następuje gwałtowne klapnięcie stopy o podłoże. Sztywność kolana w wyproście pacjent musi unosić miednice do góry, chód koszący. Ograniczenia ruchów w st.: biodrowy- przykurcz zg.ięciowy i przewiedzeniowy. Występuje przodopochylenie miednicy, pochylenie tułowia, ocieranie się kolan podczas chodu, krótki krok, chód o lekkim zg. Kolan. Przykurcz wyprostny w st. kolanowym, jeżeli 0 stopni- występuje chód koszący lub z uniesieniem miednicy. 20-30 stopni-mniejsze wciąganie miednicy w górę , lekkie  zg. i ciągnięcie nogi bokiem. 60-70 stopni- chód prawidłowy. Przykurcz zg. W st. kolana- 30-40 stopni chód na niewielkie odl.. 20-30 stopni, podczas podporu cory musi obniżyć miednice i mocniej ugiąć nogę chora. 10-15 stpni dysf. Nie widać ale intensywnie pracuje m. czworogłowy. St. skokowy- ograniczenie zg. Grzb.- (przykurcz podeszwowy) pow 20 stopni faza podporu jest ze zwiększonym zg. st.   kolanowego, pacjent stawia nogę w rotacji zewn. 0-5 stopni wykrok noga zdrową jest krótszy od chorej. Nierówne dł. kończyn- wyst. Wyrównanie dł. ończyn poprzez funkcjonalne wydł. Dłuższej kończyny, nadają stopie końskie ustawienie, lub przez funkcjonalne skrócenie dłuższej nogi ustawiając kolano i biodro w zg. Lub przeproście kolana oraz spłaszczenie sklepienia stopy. Nauka chodu- przygotowujemy już w łóżku przez wzmocnienie m. obręczy kończyny górnej. Wzmocnić m. brzucha i pośladkowe. Maks. wzmocnienie kończyny zdrowej.

Offline

 

Stopka forum

RSS
Powered by PunBB 1.2.23
© Copyright 2002–2008 PunBB
Polityka cookies - Wersja Lo-Fi


Darmowe Forum | Ciekawe Fora | Darmowe Fora
www.clubpenguin.pun.pl www.narutoninjagra.pun.pl www.nintendods.pun.pl www.anty-bieber-dabrowa.pun.pl www.allmetalforum.pun.pl